Een heerlijk ontspannen en enerverende fiets4daagse werd het dit jaar van 27 t/m 30 juni voor de 24 deelnemende PVGE-ers. De weergoden trakteerden ons op het zonnigste zonnetje met aangename temperaturen, de wind nodigde af en toe uit tot stevig doortrappen, de e-bikes gaven ons vaart en de helm op bijna ieders kop een veilig gevoel. We fietsten meestal over rustige plattelandswegen en fietspaden door natuurrijke omgeving, rustten uit op heel wat terrasjes, maar bezochten ook een kasteel, museum en windgemaal en maakten wandelingen door bijzondere dorpen en een heerlijk boottocht over de Waal.
Onze wegkapitein was Sjef van Gastel, de regelaar, steun en toeverlaat met als trouwe assistent Hans Roosing, die overal waar we een drukkere weg moesten oversteken ervoor zorgde dat het verkeer eerbiedig stopte.
We waren gestart vanaf het Senioren Trefpunt in Best en fietsten de eerste dag van dorp tot dorp, de eerste stop in Eerde was voor koffie met een echte Bossche bol. Op naar Ravenstein, waar we een wandeling maakten door het knusse centrum met een middeleeuwse uitstraling. Zo belandden we via een pontje aan de overkant van de Maas in Niftrik, waar aan een brede bocht van de Maas het hotel lag voor het diner en de komende overnachtingen met ontbijt.
De 2e dag fietsten we door het zo vrolijk bezongen Land van Maas en Waal, vaak langs uiterwaarden over dijkpaden van de ene keer de Maas en dan weer de Waal. Zo kwamen we in Nijmegen, waar de pannenkoekenboot op ons wachtte voor een cruise langs de oevers van de Ooypolder en waarbij we zoveel pannenkoeken mochten eten als we op konden. In Wijchen bezochten we de trots van deze fiere stad: het imposante renaissance kasteel, dat door de eeuwen heen het decor vormde voor veel strijd, bewoond door o.a. ene Emilia van Oranje Nassau – inderdaad de dochter van Prins Willem. We lazen het tragische verhaal over haar leven met gedoemde liefdes. Ook was er in het kasteel een museum waarin aanschouwelijk werd uitgebeeld hoe in Wijchen mensen al in voorhistorische tijd leefden en jaagden met pijl en boog.
De volgende dag op het Land van Maas en Waal was ook vol hoogtepunten. Voor de natuurliefhebbers was dat het ooievaarsnest dat plotseling voor onze ogen opdook met moeder ooievaar die haar twee kleintjes aan het voederen was. En kijk, daar kwam papa ooievaar aanvliegen met nog een lekker hapje. Ze klepperden dat het een lieve lust was. Na een zeer uitgebreid lunchbuffet, een volgend hoogtepunt, een bezoek aan de oudste, nu weer werkende stoomgemaal van Nederland, genaamd De Tuut, die ervoor zorgt dat de polder niet onder water komt te staan. We zagen de drie oude stoomketels van 10 meter lengte en een enthousiaste gids vertelde ons hoe hij met zijn maten die drie oude vervallen stoomketels weer werkend had weten te krijgen. Na een heerlijk diner bij Tante Es, was er een gezellig samen zijn met een zeer moeilijke quiz met riante prijzen over wat er allemaal te zien was geweest.
Op de laatste dag genoten we op de terugweg naar Best weer van het rijke natuurlandschap van de Meierij met de kronkelige paden door het bos van de Maashorst, de paarden met veulens in de wei, de kleurrijke bloemtuinen van de boerderijen langs de weg, de paarse distels langs de akkers en zo af en toe een bloedrode klaproos. Zo kwamen we in Nijnsel bij museum Hoeve Strobol, voor menigeen een grote verrassing: een enorme verzameling oude ambachten, klompenmachines, de eerste radio’s, huishoudelijke artikelen uit grootmoeders tijd, strijkbouten op kolen, oude jukeboxen, paardentuigen, landbouwmachines, een jeugdfoto van bisschop Bekkers, gezelschapspelen van vroeger en zelfs een leesplenkske op z’n Brabants en nog veel andere dingen waarvan je het bestaan niet kende.
Weer terug in Best werden we in het Senioren Trefpunt nog verrast met een heerlijk afsluitend etentje met barbecue spijzen en drankjes, onder het vertoon van gemaakte foto’s, op het grote scherm van alles wat we de afgelopen dagen hadden beleefd.