Een Reisverslag. Door: Chris van den Hoogen.
Het Bestuur van de PVGE te Best heeft op attente wijze weten te bewerkstelligen dat PVGE-senioren zich konden inschrijven voor de Museum-Plus-Bus reis naar het Rijksmuseum te Amsterdam. De Museum Plus Bus is bestemd voor enigszins “krasse senioren” die evenwel zelfstandig geen museum meer kunnen bezoeken. Dit alles wordt mogelijk gemaakt door de Vriendenloterij die een geheel verzorgde museale dag aan deelnemende musea geheel bekostigt. De leeftijd-ondergrens is daarbij gesteld op minimaal 70 jaar maar begeleiding van een behoeftige senior hoeft daaraan niet te voldoen. In totaal namen 39 senioren op maandag 2 september 2024 deel aan de reis omdat zij “de gelukkigen waren” die op tijd hadden ingeschreven.
Inloting ging dus op volgorde van aanmelding en: vol was vol…
De coördinatie van deze reis was in goede handen van Truus Emmers, die als een bezorgde “oer-moeder” de haar toevertrouwde “kroost” op goede wijze naar en van het museumbezoek begeleidde… ondersteunt door enkele bekwame assistenten die fungeerden als aanspreekpunt. De grote groep vormde een zeer gezellige en “volgzame kroost” en het betrof dan ook een alleszins leuk gezelschap.
Om ca. 09.00 uur vertrok de “Museum-bus” vanuit Best richting Amsterdam en we waren in handen van een eminente chauffeur die gedurende de gehele reis – waar nodig – ons de nodige informatie verstrekte, maar ook door de “grote stad Amsterdam” de grote bus loodste; een stad die hij bleek te kennen als de inhoud van zijn broekzak…
Het was alleszins voorstelbaar dat enthousiaste inschrijvers met enige terughoudendheid en zorgen deze busreis aanvingen, aangezien de weergoden op enigszins “achterlijke wijze” hoog-zomerse temperaturen over onze seniore lijven wist uit te storten, en dat in een maand met een “r” erin… Het moet niet gekker worden… Kennelijk trok Broeder zon – de koperen ploert met zijn felle stralen- zich niets meer van de weergoden aan… Maar gelukkig hadden we sterkwerkende techniek aan onze zijde. In de bus floot de heerlijke en verkwikkende airconditioning ons om de oren en ook onze voettocht door het museum – waarbij eenieder die wilde een handzaam stoeltje mee kon krijgen – was alleszins hoog-aanvaardbaar, omdat ook daar de klimaatbeheersing perfect werkte en alle invloeden van de weergoden aan hun macht werd onttrokken.
Maar alvorens naar het Rijksmuseum te gaan, werden we nog getrakteerd op een lekker bakkie koffie van de Vriendenloterij, teneinde deze Brabantse oer-gewoonte veilig te stellen, gevolgd door een heerlijke lunch die onze PVGE voor rekening nam!. De lunch kreeg gestalte in de vorm van een flinke kop overheerlijke kippensoep; doorheen die kippensoep had de kip niet alleen pootje gebaad, maar had zich met lijf en leden ten volle aan dit “godengerecht” gegeven. Daarna werden we nog getrakteerd met een vers broodje en een heerlijke aromatische kroket. (Let wel: lieve lezer(es) de Lunch was op kosten van de PVGE maar reis, koffie en museumbezoek op kosten van de Vriendenloterij die we – ook als senioren – dus best een warm hart mogen toedragen…)
In het Rijksmuseum aangekomen – en alles was goed te belopen – wist men duidelijk ook van wanten. Wij allen werden allereerst door Peter – de coach van de Vriendenloterij -hartelijk opgewacht en welkom geheten, en ingedeeld in groepen, waarbij we allen een “kleur” kregen in de vorm van een goed-plakkend etiket, zodat de groepen niet al te groot werden. Vervolgens werden we voorzien van een heuse koptelefoon, waardoor een begaafde vrouwelijke gids met niet al te veel stemkracht ons hoefde toe te schreeuwen om ons te bereiken maar we zelf ook direct alles perfect konden vernemen wat zij over de tentoongespreide top-kunst kwijt wilde. De gids die ons toeviel was goed van de tongriem gesneden en had een opleiding kunsthistorie gevolgd, hetgeen duidelijk merkbaar was door haar schitterende exposé.
De stukken die we te zien kregen deden ons vaak oprecht verbijsteren over de meesterlijke kwaliteit, de zeggingskracht en vaak ook: de hoge symbolische waarden ervan, die in vele werken waren “opgesloten” en ons in onze tijd steeds meer dreigen te ontglippen.
Na de rondgang met de gids en koptelefoon konden we vervolgens onze eigen weg door dit unieke wereldmuseum banen en van de ene verbazing in de andere vallen…
Zo bleek bijvoorbeeld, dat het Rijksmuseum ook een heuse en immense bibliotheek huisvestte, en waren er eindeloos vele kunstwerken te bewonderen, waardoor we als senioren onze leeftijd en gebreken geheel konden vergeten.
Om 15.15 uur verzamelden we ons weer op de afgesproken centrale plaats in het museum om dankbaar – in de veilige handen van een eminente chauffeur en goede zorgen van coach Truus Emmers en haar assistenten – weer veilig huiswaarts te keren. En waar de dag misschien – zoals gezegd – mogelijk met aarzeling vanwege de zeer drukkende en warme dag begon – was het in alle opzichten een schitterende, zeer memorabele dag en daarmee ook voor alleen : een échte weldaad
