Op naar Normandië: PVGE bezoekt de oorlog
Dat dachten legerleiders en soldaten in juni 1944 en dat dachten wij op 27 juni 2024, precies tachtig jaar later. En wat vooral de soldaten toen meemaakten, konden wij tijdens deze PVGE-reis van zes dagen ter plekke herbeleven. We konden met eigen ogen zien door welk een hel de soldaten moesten gaan om ons en de rest van Europa van de nazi’s te bevrijden.
Via een bezoek aan de stranden waar de geallieerden op D-day aan land kwamen en via diverse musea konden we zien voor welk een enorme opgave en tegen welke risico’s men moest opboksen. Op een van de vele oorlogsbegraafplaatsen konden we ook zien, welke offers er gebracht werden. En vooral hoeveel offers. Hoe massaal het allemaal was, hoe meedogenloos en hoe gruwelijk. Na tachtig jaar is het wellicht nog minder voorstelbaar dan in 1944, hoeveel tijd, energie, materieel en vernuft er is gestoken in die landingen en de veldslagen die erop volgden. En dat zowel door de geallieerden als de Duitsers. We bezochten de stranden Omaha Beach en Utah Beach, waar de Duitse bunkers nog te zien zijn. We zagen de overblijfselen van de kunstmatige havens die de geallieerden aanlegden (de zogeheten Mulberry Harbours) en bezochten musea. Zo raakten we echt doordrongen van een van de keerpunten in de Europese geschiedenis.
In Cherbourg bezochten we een atoomonderzeeër. Wie zich afvraagt, waarom een moderne onderzeer zo duur is, moet daar maar eens gaan kijken. Die stalen buitenkant is best indrukwekkend, maar het is onvoorstelbaar, hoeveel apparatuur ze erin stoppen. Geen plek voor mensen met claustrofobische inslag. Nee, dan was het naastgelegen “Cite de la Mer” met zijn mooie zeeaquarium heel wat ontspannende kost…
Maar we zagen nog meer op deze reis, waar ook cultuur te genieten viel. Op de eerste dag al toen we tijdens de heenreis de indrukwekkende ruïnes van de Abbaye de Jumieges bezochten, maar ook de vrije ochtend in Caen waar de schitterende laat gothische kathedraal stond te pronken naast het al even indrukwekkende kasteel.
Minpuntje vond ik het soms wat overladen programma, waarbij niet altijd evenveel tijd was om alles rustig te bekijken. Wat mij betreft hadden we gekozen voor een hotel wat meer naar de te bezoeken plaatsen dan midden in een lastig te bereiken centrum van Caen. We zaten nu wel erg veel in de bus. En ik zou pleiten voor een hotel met een eigen restaurant want het lopen van en naar restaurants kwam met name de deelnemers die wat slecht ter been waren, niet goed uit.
Maar ja, als enkelen een zo mooie reis in elkaar zetten voor zovelen, dan valt er altijd wel iets op te merken. Ik ben er in ieder geval niet door ontmoedigd en blijf zeggen: op naar de volgende PVGE-reis…
Willem van Beerendonk
Foto's optie 1: Google Foto's
Foto's optie 2: indien ingelogged, kies Vereniging - Mijn PVGE - Fotoalbums